----অসম, নেতা, ৰাজনীতি আৰু ৰাইজ এটি চমু পৰ্যালোচনা ----

সাম্প্ৰতিক সময়ত অসমৰ ৰাজনীতি উত্তাল হৈ আছে । এয়া মই নাই কোৱা, কৈছে নিউজ চেনেল কেইটাই । সমাগত নিৰ্ব্বাচনক লৈ জল্পনা কল্পনাৰ অন্ত নাই । সকলোৱে ইতিমধ্যে টঙালি বান্ধিছে । বিভিন্ন জনে নিজৰ নিজৰ শিবিৰত ৰচনা কৰিছে বিভিন্ন ৰণকৌশল । আচৰিত ধৰণে অংক কৰিছে গাদী দখলৰ, কিন্তু কোনো এটা দলেই নিজৰ দলীয় স্বাৰ্থক বাদ দি জাতীয় স্বাৰ্থৰ চিন্তা কৰা বুলি মনে নধৰে । সাম্প্ৰতিক সময়ৰ আটাইতকৈ আলোচিত বিষয় হৈছে হিমন্ত বিশ্ব শৰ্মাৰ বিজেপি গমন আৰু বিজেপিৰ মিছ্ন ৮৪+ । সময়ে কব কোন কিমান সফল হয় । কিন্তু হিমন্ত বিশ্বৰ এই দল সলনিয়ে আকৌ এবাৰ প্ৰমাণ কৰিলে যে ৰাজনীতিত কোনো কাৰো স্থায়ী শত্ৰু বা মিত্ৰ নহয় ।

এইখিনিতেই এটা কথা কৈ লোৱা ভাল যে হিমন্ত বিশ্ব শৰ্মা বিজেপিলৈ যোৱাটো বা কালি বদৰউদ্দিন আজমলে কংগ্ৰেছক সমৰ্থন দিয়াটো বিশেষ চিন্তাৰ বিষয় নহয় । আৰু দল বাগৰাৰ কথা এয়াই প্ৰথম নহয় । আজি প্ৰায় প্ৰতিটো দলতেই এনেকুৱা দল বাগৰা উদাহৰণ বহুত আছে আৰু ভৱিষ্যতেও হোৱাৰ অৱকাশ আছে । কিন্তু এই দল বাগৰিলেই কিছু লোকে হুলস্থুল কৰে আৰু কৰিবই । সেয়া নিৰ্ব্বচনত কিবা সাংঘাটিক প্ৰভাব পেলাব পৰা কাৰক বুলি মনে নধৰে । কিন্তু কথা হ’ল এক ৰাজনৈতিক অস্থিৰতাৰ সৃষ্টিৰে জনসাধাৰণক পণবন্দী কৰিলে চিন্তাৰ উদ্ৰেক হয়, সমস্যাৰ উদ্ৰেক হয় ।

বৰ্তমানৰ চৰকাৰখনে যোৱা ১৫ বছৰে শাসন কৰিলে । তাৰ খতিয়ান লোৱাৰো সময় সমাগত । কিয়নো সততে বিকাশৰ কথা কোৱা চৰকাৰ এখনে যি ধৰণে যোৱা লোকসভা নিৰ্ব্বাচনত মুখ ঠেকেচা খালে সেয়াও বিচাৰ কৰিব লগীয়া কথা । সততে বিকাশৰ কথা কোৱা আৰু যতে ততে তৰল মন্তব্য দিয়া অসমৰ মুখ্যমন্ত্ৰী জনক লৈ ৰাইজৰ অভিযোগ নাই বুলি ভাবিলে ভুল হ’ব । কোনো এটা বিভাগকে কেলেংকাৰীৰ পৰা মুক্ত বুলি ক’বলৈ বা ভাবিবলৈ এতিয়া টান লাগে । কেগৰ প্ৰতিবেদনে বহু কথা ইতিমধ্যে প্ৰমাণ কৰিছে আৰু প্ৰতিষ্ঠা হয় যুক্তিৰ সত্যসত্যতা । আনহাতে প্ৰদেশ কংগ্ৰেছৰ কিছু নেতাৰ মইমতালি, বিসম্বাদ, ক্ষমতাৰ খোৱা কামোৰা আদিও দৃষ্টিকটু হৈ উঠিছে ৰাইজৰ আগত । যোৱা তিনিতা বছৰে স্বাস্থ্য, শিক্ষা আৰু যোগান বিভাগৰ অকৰ্মণ্যতা আৰু দুৰৱস্থাই ৰাইজক জ্বলা-কলা খুৱাইছে । তাৰ উপৰিও, অনুপ্ৰবেশৰ সমস্যা, গড় হত্যা, সমাজ কল্যাণ বিভাগৰ দুৰ্নীতি, গুৱাহাটীৰ তথা অসমৰ বানপানী, চিণ্ডিকেট আদিৰ বাবেও যে ৰাইজৰ ওচৰত শাসনাধিস্থ দলটো জবাবদিহি হ’ব লাগিব সেয়া ধুৰুপ ।

কংগ্ৰেছৰ বিসম্বাদ আৰু দুৰ্নীতিৰ প্ৰতিবাদ লগতে নৰেন্দ্ৰ মোডীৰ বাক পটুতাই যোৱা লোকসভা নিৰ্ব্বাচনত অসমৰ ভোটাৰক এক বিকল্পৰ সন্ধান দিছিল, আৰু সেয়ে অসমত বিজেপিয়ে আশাতীত সাফল্য প্ৰদান কৰিছিল । দেশৰ লগতে সৰ্বত্ৰ অসমো মোডী ডাঙৰীয়াৰ ঢৌত উটি গৈছিল বুলিলেও কিন্তু বঢ়াই কোৱা নহ’ব । অসমৰ আৱেগ সৰ্ব্বস্ব ৰাজনীতিত বহুল প্ৰসাৰৰ পূৰ্ণ সুযোগ পাইছিল বিজেপিয়ে । লাহে লাহে যেন বিজেপি অহংকাৰী হ’ল, প্ৰজাৰ কথা, নিজৰ প্ৰতিশ্ৰুতিও পাহৰি গ’ল, অন্তত তেনে ধৰণৰ ব্যৱহাৰ ৰাইজৰ আগত প্ৰতিফলিত কৰিছে দলৰ বৰমূৰীয়া সকলে । তেওলোকৰ বদ্ধমূল ধাৰণা যে লোকসভাৰ দৰে বিধান সভা নিৰ্ব্বাচনতো তেওলোকেই ভোটাৰৰ পূৰ্ণ সমৰ্থন আৰু সঁহাৰি পাব । তেওলোকৰ নিজৰ মাজতেই লবীৰ সৃষ্টি হোৱাটো ইতিমধ্যে স্পষ্ট ৰূপত প্ৰকাশ পাইছে । ৰাইজে কিন্তু বিজেপি মানে মোডী বুলি ভোট অন্তত বিধান সভাত নিদিয়ে যে খাটাং । তিৱা নিৰ্ব্বাচনে ইতিমধ্যে তাৰেই প্ৰমাণ কৰিলে । লগতে ৰাজ্যিক নেতৃত্বই পাহৰিলে ভুল হ’ব যে এইখন অসমৰ জনতাই ভূপেনদাৰ দৰে ব্যক্তিকো ভোট যুদ্ধত পৰাজিত কৰিছিল । গতিকে অসমৰ ভোটাৰে বিজেপি বুলিলেই গছৰ মুঢ়াক ভোট দিব বুলি যদি ভাবিছে তেন্তে সেয়া হ’ব তেওঁলোকৰ হঠকাৰী সিদ্ধান্ত । হিমন্ত বিশ্বৰ আসনখন বাঢ়িব যে খাটাং, কিন্তু বাকী ক’ৰবাত হিমন্ত ফেক্টৰ কামত আহিব বুলি মনে নধৰে । এতিয়া শুনিবলৈ বেয়া যেন লাগিলেও, নিৰ্ব্বাচনৰ আগেয়ে টিকট কেন্দ্ৰিক সংঘাতৰ জুইয়ে বিজেপিক দহিব বুলি ভবাৰ পুৰামাত্ৰাই থল আছে । হয়তো হিমন্ত বিশ্ব শৰ্মা বিজেপিৰ বাবে বুমেৰাং হ’বও পাৰে । সেয়া অবশ্যে সময়েহে ক’ব ।

হাইকামাণ্ড সৰ্বস্ব সৰ্বভাৰতীয় দল দুটাৰ এই ভেকোভাওনাৰ সময়ত অসমৰ ৰাজনীতিত এইবাৰ আটাইতকৈ সম্ভাৱনাপূৰ্ণ দল হোৱাৰ অৱকাশ আছিল অসম গণ পৰিষদ । কিন্তু দলটোৰ দুৰ্বল নেতৃত্ব আৰু সোপাঢিলা মনোবৃত্তিৰ বাবে ৰাইজৰ মাজত সোমাব পৰা নাই । কালি কোনোবা নেতাই ক’লে যে এজিপি হেনো ৰাইজৰ দ’ল, তেওঁলোকক ৰাইজে অইনবাৰৰ দৰে এইবাৰো হেনো আঁকোৱালি ল’ব । পিচে এই কথা সত্য জানো? নামনি অসমত ইতিমধ্যে এএইউডিএফ আৰু বিপিএফ দ’ল নিজৰ নিজৰ দখলত থকা সমষ্টিবোৰত অপ্ৰতিৰোধ্য বুলি ক’ব পৰা হৈছে । উজনিৰ ফালেও অৱস্থা তথৈবচ । তাৰ পিচতো জাতীয় দল বুলিয়েই জয়লাভৰ আশা কৰা ভুল বুলি কলেও কটুক্তি নহয় চাগে । ভোটাৰক আকৰ্ষিত কৰিব পৰাকৈ এই দলটোৱে বিশেষ কিবা কৰিছে বুলি কবলৈ পৰ্যাপ্ত সমলৰ অভাৱ । কেবল চৰকাৰক গালি দি শাষনক আহিম বুলি ভাবিলেও কিন্তু এতিয়াই চৰকাৰী চাকৰিয়ালৰ দৰ্মহা দিব নোৱাৰা, ১৫ বছৰ আগৰ গুপ্তহত্যা আদি অসমৰ ৰাইজে পাহৰিৱ পৰা নাই । অসম আন্দোলনৰ পৰা আজিলৈ একেকেইজন নেতাই চলাইছে দলটি । আজিলৈ এজনো শক্তিশালী যুৱ নেতা সৃষ্টি নোহোৱাটো অগপৰ বাবে পৰিতাপৰ বিষয় । আনহাতে তেওলোকৰ নেতৃত্ব কেন্দ্ৰিক বিবাদ আজিৰ নহয় । অগপ, নঅগপ, তৃণমুল অগপ, অগপ প্ৰগতিশীল আদিৰ উদাহৰণ সকলোৱেই জানে । পুৰ্বতে কৰা ভুল, নেতৃত্বৰ সঘন সালসলনি, দলৰ অস্থিৰতা যুৱনেতাৰ অভাৱ আদিৰ উপৰি দলটোত এজন শক্তিশালী সকলোৰে গ্ৰহণযোগ্য নেতাৰ অভাৱ দলটোৰ বাবে এক উদ্বেগৰ বিষয় । ইতিমধ্যে চন্দ্ৰমোহন পাটোৱাৰী, সৰ্ব্বানন্দ সোণোৱাল এই দলৰ পৰা যোৱাটো মোক্ষম আঘাত বুলিয়ে ক’ব পাৰি । দলৰ আন এজন শক্তিশালী জনপ্ৰিয় নেতাৰ বিজেপি গমন আসন্ন বুলি চৰ্চাত আছে । তেনেস্থলত অগপৰ পৰৱৰ্তী চৰকাৰৰ দাবী কিছু পৰিমানে সন্দেহৰ আৱৰ্তত থাকি যায় । তথাপি জনতাৰ কথা জনতাই বিচাৰ কৰিব ।

সাম্প্ৰতিক সময়ত অসমৰ ৰাজনৈতিক পৰিস্থিতিত যিকোনো এটা দলে চৰকাৰ গঠন কৰিব বুলি দম্ভালি মাৰিব পাৰিব, কিন্তু সময়ত এখন ওলোমা চৰকাৰ হোৱাটো নুই কৰিব নোৱাৰি । যি দলেই চৰকাৰ গঠন নকৰক কিয় বিপিএফ আৰু এআইইউডিএফৰ অবিহনে চৰকাৰ গঠন কোনো দলে কৰিব নোৱাৰে বুলি ন দি নকওঁ যদিও অস্বীকাৰো নকৰো । বিজেপিৰ মিছন ৮৪+ সফল হ’ব বুলি ভবা সকলে আত্মবিশ্লেষন কৰক । লগতে উজনি নামনিৰ ঢৌ সৃষ্টি নকৰিলেই তেওলোক লাভান্বিত হোৱাৰ থল আছে । আনহাতে কেন্দ্ৰত নিজৰ চৰকাৰ নাই বুলি অজুহাত দেখুৱাই কংগ্ৰেছে দায় সাৰিব পাৰিব বুলিও নাভাবিব । অবশ্যে বৰ্তমানৰ ছয়জন বিধায়ক থকা বিজেপি দলে যদিহে জনজাতিকৰণৰ ঘোষণা কৰি দিয়ে তেতিয়া কিন্তু বহু পৰিমানে ভাল ফল বিজেপিয়ে পাব পাৰে । তথাপিও কিন্তু শেষ হাঁহি কংগ্ৰেছ দলেই মাৰিব বুলি ভবাৰ থল নথকা নহয় । অবশ্যে কোন দলে কাক সমৰ্থন কৰে নিৰ্ব্বাচনৰ আগত আৰু পিচত সেয়াও লক্ষণীয় হ’ব । কংগ্ৰেছে পুৰনি মিত্ৰ বিপিএফ, জন্মু কাশ্মীৰৰ জোঁটবন্ধনৰ উদাহৰণ মনত ৰাখিলে কিন্তু হাগ্ৰাম মহিলাৰী বা আজমল চাহাব উপ-মুখ্যমন্ত্ৰী হোৱা তেনেই সাধাৰণ কথা যেন ভাব আহে । সকলোঁ সময়ে ক’ব বুলি বহি থাকিলেই ভাল অবশ্যে ।

এইখিনিতেই আৰু এটা কথা, যোৱা লোকসভাৰ নিৰ্ব্বাচনত এটা কথা স্পষ্ট হৈছে যে অসমৰ মানুহে লাহে লাহে দলতকৈ প্ৰাৰ্থীক চোৱাৰ এটা প্ৰৱণতাই গা কৰি উঠিছে । দাগী নেতা মন্ত্ৰীক নিজ দলৰ কৰ্মীয়ে বিষোদগাৰ কৰাও দেখা গৈছে । সেয়া লাগিলে নলবাৰীয়ে হওক বা বৰহলাই হওক, একধৰণৰ জনসচেতনতা গা কৰি উঠিছে লাহে লাহে । তথাপি বিবেক ভোটৰ পৰা বিশেষ কিবা পৰিৱৰ্তন হ’ব বুলি মনে নকয় । এইখিনিতে এটা কথা কৈ থোৱা ভাল যে বিহাৰৰ দৰে অসমতো ৰাজতন্ত্ৰৰ বীজ দ’লৈকে শিপাব আৰম্ভ কৰিছে । অবশ্যে এটা কথা ক’ব পাৰি যে ডক্টৰৰ ল’ৰা ডক্টৰ হব পাৰিলে, পুলিচৰ ল’ৰা পুলিচ হ’ব পাৰিলে, নেতাৰ ল’ৰা নেতা হোৱাত আপত্তি কিহৰ? কিন্তু কথাটো হ’ল জাতীয় জীৱনৰ লগত সংগতি নোহোৱাকৈ আকাশৰ পৰা আহি পৰা নেতাৰ গ্ৰহণযোগ্যতাৰ ওপৰত কোনোবাই প্ৰশ্ন তুলিলে আচৰিত হ’ব লগা একো নাই । যি দলৰে নহওক, তৃণমূল পৰ্যায়ৰ কৰ্মী অৱস্থাৰ পৰা সংগ্ৰাম কৰি আহি নিজক প্ৰতিষ্ঠা কৰাৰ সময়ত যদি কোনো নেতাপুত্ৰ বা নেতাৰ সম্পৰ্কীয়ই আহি পাবত গজা নেতা ওলাই তেন্তে তাত বিসম্বাদ হোৱাটো খাটাং । লগে লগে আকৌ আৰম্ভ হব টনাটনি ঠেলা-হেঁচাৰ এক অস্থিৰ পৰিবেশ । কিন্তু তাৰ পৰা লোকচান ভৰিব লগীয়া হয় আপোনাৰ মোৰ দৰে সাধাৰণ ভোটাৰে । এইবেলিও সেয়া নহ’ব বুলি মনে নধৰে পিচে ।